English version: On a moped to Kyrgyzstan
Al zo’n tien jaar stond de Kirgizië reisgids in mijn boekenkast. Ik had ‘m gekocht om mezelf enige druk op te leggen het mythische land te bezoeken, want ik kan slecht tegen ongebruikte spullen. Dat kon niet langer zo.
English version: On a ‘moped’ through South-America
Vertwijfeld zweeft mijn wijsvinger boven de enterknop. Bevestig uw ticket naar Buenos Aires op het beeldscherm. Voor iemand met vliegangst geen vanzelfsprekendheid. Met al mijn moed klik ik op Ja. Geen weg terug. Nou ja, na zes maanden later dan.
Continue reading “Op de ‘brommer’ door Zuid-Amerika”
English version: On a moped to Africa
September 2004. Koud terug van een fietstocht naar de Noordkaap, wil ik niet in Nederland blijven. Zeker niet met zo een gezonde bankrekening, de verdienste van drie houten huizen schilderen in Noord Noorwegen. Ik wil naar Afrika, maar hoe? Met een motor zou ideaal zijn maar daar heb ik het rijbewijs niet voor. Gefrustreerd staar ik naar een kaart van het enorme continent. Een continent waar mensen zich verplaatsen met ezeltjes, fietsen, bussen en brommertjes… Natuurlijk! Dat ik daar niet eerder aan dacht: Met de brommer!
The Kyrgyzstan travel guide had been in my bookcase for about ten years. I bought it to put some pressure on myself to visit the mythical land, because I don’t like unused stuff. I couldn’t let that continue any longer.
My index finger hovers above the enter button. On the screen ‘confirm your ticket to Buenos Aires’. Not an easy choice for someone with a fear of flying. With all my courage, I click on Yes. No way back. Well, six months later then.
Continue reading “On a ‘moped’ through South-America”
After returning from a bicycle trip to the North Cape, I don’t want to stay in the Netherlands. Certainly not with such a healthy bank account, the merit of painting three wooden houses in Northern Norway. I want to go to Africa, but how? A motorbike would be ideal but I don’t have a driver’s license for that. Frustrated, I stare at a map of the huge continent. A continent where people travel with donkeys, bicycles, buses and mopeds … Of course! Why didn’t I think of that before: by moped!
Vandaag komt ze. ‘Ik kom rond twaalf uur op het station aan,’
schreef ze in haar laatste e-mail. Het voelt als een onwerkelijke afspraak.
Veel te vroeg sta ik op het station omdat ik het thuis niet langer
uithoud. Mijn gedachten zitten in mijn buik. Wat zal ik voor haar
voelen? Zal ik íets voelen?
Continue reading “Gekkengoud – een onmogelijke ontmoeting in Mongolië”
